Auteur archief:inekewielinga

1990 ‘Ik heb het geruimd hoor’. Het is het eerste dat mijn moeder tegen me zegt wanneer ik de huiskamer van de aanleunwoning binnenkom. Het appartement waar mijn moeder woont sinds het overlijden van mijn vader twee jaar geleden. Ik kijk om mij heen maar zie niets bijzonders. De tweezitsbank met het gekleurde verenmotief, deMeer lezen over “Spoorzoekertje”

5 november 1959 ‘Peter? ‘Ja?’ Zijn stem klinkt alsof er stukjes grint in zijn mond zitten. Hij kijkt naar het papier voor zich waar allerlei cijfer staan. Keurige rijtjes onder elkaar. Als boekhouder houdt hij van cijfers. Hun rondingen, strepen, verbuigingen maar bovenal omdat ze hem rustig maken. Hun koele helderheid, hun eindeloze mogelijkheden biedenMeer lezen over “De verliezende winnaar”

We lopen het pad af langs de sloot. De honden volgen op afstand. Laura’s mooie zwartbruine boerenherdershond en mijn kleinere peper-en-zout Schnauzer. Kikkers kwaken er lustig op los. Vogels zingen luidruchtig hun lied. Wij vertellen ons eigen verhaal. Over Laura’s ouders die kort na elkaar overleden. Net als de mijne, al is dat dertig jaarMeer lezen over “proloog”

Vandaag start ik met de verhalencyclus over mijn broertje. Deze keer een gedicht. Over veertien dagen volgt een verhaal. Broertje weggestopt verzwegen maar niet vergeten ben jij broertje lief klein weerloos broertje jouw hart heeft geklopt ons hart klopt voor jou wij halen jou tevoorschijn zetten je in het licht adem lucht zon aarde windMeer lezen over “broertje”

Ik wil graag beginnen met iedereen te bedanken voor de vele positieve reacties die ik tot nu toe op mijn verhalen heb ontvangen. Daar ben ik blij mee en het stimuleert mij om verder te gaan met schrijven. Naast het delen van mijn verhalen dient mijn blog nog een ander doel. Ik wil jullie graagMeer lezen over “Goedemiddag”

Vandaag het tweede deel van het tweeluik 2 Das kleine Wohnzimmer Men spreekt vaak over onderbuikgevoelens, maar ik weet wel beter.Als ‘Stubesofa’ ontvang ik bewoners en gasten van dit huis, allen nemen plaats op mij. Geloof me maar: billen zijn de ware zetels van onze gevoelens en emoties. Neem bijvoorbeeld Papa Deters. Vandaag is hijMeer lezen over “Goedemorgen”

Op 4 mei heb ik onderstaand verhaal over mijn vriendin Ciska geschreven. Vanmorgen dacht ik aan haar. Aan Ciska. Buiten ritselde de wind door frisgroene blaadjes. De zon streelde mijn gezicht. En zomaar dook haar gezicht voor mij op. Liepen we samen een eindje. Vandaag vier mei, wil ik haar herdenken. Ciska. Mijn lieve, vrolijke,Meer lezen over “Ciska”

Het coronatijdperk waarin wij nu leven wordt soms vergeleken met de Tweede Wereldoorlog van vijfenzeventig jaar geleden. Ook toen was er sprake van een ‘lockdown’ . Met beperkingen en gevoeligheden. Het verhaal vandaag speelt zich af in het midden van de jaren zeventig. Het is onderdeel van een tweeluik, vandaag deel één. 1 GRENS HijMeer lezen over “Goedemiddag”

Ik krijg vandaag mijn vader op bezoek. Dat klinkt gezellig. Maar dat is het niet.Mijn vader gaat elke dag naar dagopvang. Maar nu niet. Nu is alles anders. We leven in de cocon van Corona. Mijn vader heeft een ernstige vorm van dementie. Gisteravond belde mijn moeder. Ze praatte snel met hoge stem. Woorden vielenMeer lezen over “Muize-nissen”

Twee maanden geleden schreef ik dit kort verhaal. Een gewoon verhaal dat op dit moment opeens speciaal wordt. Wervelwind Als roze varkentjes zitten ze in het hok. Opgepropt. Volgestampt. Zij kijkt om zich heen. Ziet de glimmende lijven, vochtig van klam zweet. Zittend, of half liggend op houten banken. Tot haar schrik bemerkt ze datMeer lezen over “Goedemorgen”