Auteur archief:inekewielinga

Vanavond begint het het Europees voetbalkampioenschap. Als jong meisje voetbalde ik elke dag met de jongens van mijn klas. Ik was het enige meisje en mocht meedoen omdat ik goed kon keepen. Mijn ouders vonden het maar niks en toen ik naar de Middelbare school ging mocht ik van hen niet langer voetballen. Daar wasMeer lezen over “Goalie”

Morgen ga ik met vakantie naar Ameland. Als kind ging ik vroeger iedere zomer met mijn ouders en zusje naar Ameland. Dat waren fantastische vakanties. ‘Teveel, veel te veel. Ga maar terug naar boven’. Papa staat naast de plunjezak. In zijn stem klinkt iets scherps. Zijn haar golft nog wel mooi om zijn hoofd, maarMeer lezen over “De gele bus”

Bevrijdingsdag Precies twee jaar geleden waren wij hier. Bij het graf van mijn broertje. Op vijf mei, Bevrijdingsdag. Ons broertje zestig jaar geleden overleden. Niet eerder werd hij bezocht. Geen vader, moeder, geen zusjes. Hooguit een toevallige voorbijganger die zijn ogen vluchtig over het graf heeft laten glijden. Misschien zelfs even stil is blijven staanMeer lezen over “BEVRIJDINGSDAG”

Reizen Ik reis graag Niet dat ik weg ga Thuis ben ik het liefst             Alles beweegt in mij             Toch ben ik op zoek naar rust             Zelden sta ik stil                                           Met mijn ogen open                                           Kijk ik de wereld in                                           Op mijn rug rust nog iets zwaars                                                                  Ik ben alleenMeer lezen over “Reizen”

Zijn oog valt op de contactadvertentie van Jenny. Blijft daar haken. Het lijkt alsof hij een oogje op haar heeft. Maar zij nog niet op hem. Dat kan natuurlijk ook niet want zij weet niet wie hij is. Nog niet. Hij voelt dat Jenny een mooie vrouw is. Hij kan het weten want hij heeftMeer lezen over “Hallo mannen, ik ben Jenny een leuke meid van 26 jaar”

‘We hebben toch ook af en toe vreselijk gelachen, Leontine.’ Het komt haar voor, dat Diederik deze opmerking plaatst, om haar op te beuren. Zijn gezicht, naar haar neergebogen, de wenkbrauwen licht gefronst, bij zijn jukbenen een diepe groef ( kleine, hele kleine genoegdoening), de lippen van elkaar, Leontine kan het niet langer aanzien. ZeMeer lezen over “We hebben toch ook af en toe vreselijk gelachen, Leontine”

Sneeuwvlok Je bent Zo zacht Zo wit Zo stil                                                   Sneeuwvlok Ik proef je op mijn tong Ik wil met je spelen Ik wil een iglo met je bouwen Sneeuwvlok Je maakt mij Zacht en Wit en Stil Sneeuwvlok Laat ons samen De tuin rond dansen

Haar oog valt op de man in de rij naast haar. Tussen de blauwwitte borden met aanbiedingen, de veelheid van viezig gekleurd, kleverig en plakkend snoepgoed staat hij daar met een bos bloemen in de hand. Zijn half lange blonde haar met een lichte slag erin valt ruim over de schouders. Hij draagt een zwarteMeer lezen over “Zeg het met bloemen”

Ik sta bij het kruispunt van de Paterswoldseweg en Parcourslaan. Auto’s  rijden langzamer wanneer ze mij naderen. Soms stoppen ze en blijven stilstaan. Wachten voor het rode stoplicht. Naast de weg zijn fietsers en andere voertuigen. Tegenwoordig zie je veel van die groene brommers, met jongens of meisjes waarvan de lange haren wijduit wapperen. DaarnaastMeer lezen over “oase”

Snoetschoetje Daar liggen we dan! Blauwwitje, Rosa en Goudblad. Schoongewassen, nog vochtig gekreukt te drogen op de vensterbank boven de verwarming. Het was hard nodig. We waren verworden tot smerig, aangekoekte snottelappen.  Wij staan in de frontlinie en knappen het vuile werk op. Des te merkwaardiger dat wij zo lang zijn verguisd. Becommentarieerd. Afgeserveerd. MaarMeer lezen over “Snoetschoetje”